Algemeen: waarom is anticonceptie een noodzaak?

Voorwaarden beperking bevolkingsgroei

Mede door de wereldwijd sterk verbeterde gezondheidszorg is in de loop van deze eeuw de zuigelingensterfte sterk verminderd en daardoor de groei van de wereldbevolking explosief toegenomen.

Bedroeg de totale wereldbevolking in 1800 nog 978 miljoen, in 1950 was deze gestegen tot 2.518 miljoen. In de daaropvolgende 40 jaar is de wereldbevolking meer dan verdubbeld tot 5.292 miljoen bewoners in 1990.

Door geboortebeperkende maatregelen zal de eerstvolgende verdubbeling over ruim 60 jaar plaats hebben gevonden. Volgens prognoses van de Verenigde Naties bevolken in 2050 10.019 miljoen mensen deze wereld. De verwachting is, dat nadien een verder afvlakken van de groei plaats zal vinden. In 2150 wordt de wereldbevolking geschat op 11.542 miljoen inwoners. 

Deze prognoses kunnen alleen bewaarheid worden, indien wereldwijd een maximale inspanning wordt geleverd om anticonceptie voor iedereen gemakkelijk toegankelijk te maken. 

In 1990 paste 57% van de echtparen in de vruchtbare levensfase enige vorm van anticonceptie toe: 72% in de ontwikkelde landen en 53% in de minder ontwikkelde landen. Hierbij zijn wel enorme regionale verschillen: in Oost-Azië nam 79% van de echtparen in de vruchtbare leeftijd geboortebeperkende maatregelen tegenover slechts 18% in Afrika.

Om de beperking in de groei van de bevolking te bereiken dient wel te worden voldaan aan enkele belangrijke voorwaarden: 

• De bevolkingsproblematiek dient met name in de minder ontwikkelde regio’s hoog op de politieke agenda te komen. 

• Geboortebeperking leidt slechts dan tot resultaat, indien naast een gemakkelijke toegankelijkheid tot de methoden van anticonceptie, er ook een goed stelsel is van sociale voorzieningen, zodat ouders voor hun oude dag financieel onafhankelijk kunnen zijn van hun kinderen. 

• Er dient voldoende werk en voldoende voedsel te zijn voor iedereen. 

• De moeder- en kindersterfte  moet door verbetering van zorg sterk verminderd worden. 

• Het recht van individuele vrijheid van de mens  dient daarbij wel behouden te blijven, zoals dit verwoord is op de Wereld Bevolkingsconferentie in Boekarest in 1974 (paragraaf 14 e.v.) en herbevestigd op de Internationale Conferentie voor bevolking en ontwikkeling in Caïro in 1994 (paragraaf 7.5 en 7.6): "Alle paren en individuen hebben het basisrecht om vrij en verantwoord te besluiten over het aantal kinderen, de tijdsduur tussen de kinderen èn het recht op de informatie en de middelen om dat te bereiken; de verantwoordelijkheid van paren en individuen bij uitoefening van dit recht betekent dat zij rekening moeten houden met de behoeften van hun levende en toekomstige kinderen, en met hun verantwoordelijkheden naar de maatschappij".